Jury 

Piotr Cieplak
Krzysztof Sielicki
Lech Śliwonik
Paweł Szkotak

(...) Chcielibyśmy z uznaniem odnotować obecność dojrzłych teatrów w części konkursowej, których spektakle stworzyły interesujący kontekst dla prób i poszukiwań grup młodych, niekiedy zaczynających swą drogę (...).

Nie da się w jednym zdaniu uchwycić rangi Łódzkich Spotkań Teatralnych w naszym życiu kulturalnym, ani nawet jakości tegorocznego przeglądu. Owa ranga jest konsekwentnie budowana od chwili wznowienia imprezy: staranny i reprezentatywny dobór przedstawień konkursowych i spektakli towarzyszących, troska o utrzymanie profilu programowego, ważki dorobek corocznych seminariów, skromne ale cenne incjatywy wydawnicze - oto najważniejsze istotne elementy ŁST.
W tym roku ich obecność została potwierdzona. Poziom artystyczny dziesięciu przedstawień konkursowych jury ocenia bardzo wysoko i stwierdza, że impreza ma bezwątpliwe znaczenie dla teatrów w Polsce - bez dzielenia tego teatru na profesjonalny i niezawodowy, ogólnopolski i terenowy.
Nie sposób nie podkreślić różnorodności i bogactwa form i gatunków - od rozbudowanego widowiska anektującego wielkie przestrzenie i wykorzystującego wielu wykonawców do kameralnego dyskursu o jednostkowej egzystencji, od teatru tańca i ruchu do wyciszonego i refleksyjnego teatru słowa. Ważne przy tym, że we wszystkich niemal dokonaniach widać wysokie umiejętności warsztatowe, udane starania o teatralny kształt wypowiedzi.
Teatr wszakże, którego miejscem stała się Łódź, nie sprowadzał się nigdy do zabiegów o estetycznę stronę swych propozycji - chciał również mówić o kwestiach moralnych, społecznych, chciał manifestować swój pogląd na świat. Można spróbować odczytywać najważniejsze rysy dzisiejszego światopoglądu na podstawie zaprezentowanych spektakli - odnajdujemy w nich akceptację wolności życiowej i artystycznej, niezgodę na dominację jednej postawy bądź ideologii, niezgodę na chaos i rozmycie kryteriów, opowiedzenie się za badaniem rzeczywistości a nie jej etykietowaniem, opowiedzenie się także za wspólnotą, za innymi ludźmi.
Charakterystyczne przy tym, że jest to światopogląd obejmujący więcej niż jedno pokolenie, bo też teatr obecny na ŁST jest zjawiskiem ponadgeneracyjnym: w Łodzi spotkali się młodzi i pokolenia ich rodziców. Wolno przeto sądzić, że potrzeba uporządkowania świata i odpowiedź na istotne pytania jest potrzebą coraz powszechniejszą. Jest bardzo ważne, by teatr takie fakty uwidaczniał i potwierdzał.
By móc teraz powiedzieć tyle ciepłych zdań, konieczny był wcześniejszy wysiłek organizatorów. Serdecznie dziękujemy Łódzkiemu Domowi Kultury a także instytucjom i osobom, które ten wysiłek wspierają.
Łódź, dn. 15 grudnia 1996 r.


I Nagroda

Studio Teatralne Słup z Łodzi
za spektakl Siedem dni Polaka - tytółmyloncy

II Nagroda (trzy równorzędne)

Teatr Stajnia Pegaza z Spootu
za kształt inscenizacyjny przedstawienia Oskar-zm

Teatr Dada von Bzdülöw z Gdańska
za oryginalność formy spektaklu
Człowiek, który kłamał, na przykład Heiner Müller

Teatr Porywacze Ciał z Poznania
za odwagę artystyczną spektaklu I love you

Nagroda za scenariusz

Andrzej Stóż do przedstawienia Fotografie
Trzeci Teatr w Drodze z Bydgoszczy

Nagroda za scenariusz i reżyserię

Jan Kasper
za spektakl Wistość tych rzeczy
Teatr Prób z Wągrowca

Nagroda za reżyserię

Ewa Ignaczak
za spektakl Oskar-zm
Teatr Stajnia Pegaza z Sopotu

Nagroda dla młodego aktora

Małgorzata Ułasik
za rolę Czernaj Kucharki w spektaklu Oskar-zm
Teatr Stajnia Pegaza z Sopotu

Wyróżnienie zespołowe

dla aktorówz Brodnicy
za wykonanie spektaklu Sarkazja
Teatr Wiczy (Rodzina)