prof. Lech Śliwonik
dziekan wydziału WoT AT im. A. Zelwerowicza w Warszawie
prezes ZG TKT w Warszawie, redaktor naczelny Sceny

Powodów niezbędności ŁST jest tak wiele, że już ich liczba zmusza do samoograniczenia.
 
Po pierwsze ŁST są jednym z nielicznych już miejsc obecności teatru myślącego, stawiającego pytania i podejmującego próby odpowiedzi – stanowią w tym względzie bastion obrony przed rozpanoszoną i zagarniającą coraz to nowe obszary pospolitością, przed kulturą ułatwioną i prymityzowaną, wreszcie przed dominacją komercji.
 
Po drugie – są ŁST w dziedzinie teatru nazywanego „poszukującym” ostatnim przeglądem łączącym trzy wymiary czasowe: przeszłość (świadoma kontynuacja dorobku kilku dziesięcioleci), teraźniejszość (skupianie i konfrontacja najwartościowszych dokonań grup i twórców – niezależnie od ich przynależności pokoleniowej i środowiskowej) oraz przyszłości (stworzenie możliwości startu młodym i najmłodszym).
 
Wreszcie po trzecie – ostatnie siedemnastolecie ŁST to budzący szacunek dorobek naukowy, poznawczy: seminaria, konferencje, tworzenie dokumentacji, skupianie środowiska teatrologicznego i publikowanie jego dokonań (książki, biuletyny, publikacje prasowe).
 
Każdy z tych „powodów” to wielka sfera wartości – koniecznych do trwania i rozwoju kultury.


Janusz Majcherek
krytyk teatralny, wieloletni redaktor naczelny miesięcznika Teatr

Uważam ŁST za najważniejszy festiwal teatru myślącego i niezależnego. Tradycja twórczości teatralnej studentów i młodej inteligencji spotyka się tu z alternatywnymi poszukiwaniami dzisiejszych młodych i niepokornych artystów. Dzięki ŁST „bunt nie przemija” i nie ustatecznia się.


Ewa Wójciak
aktorka, dyrektor Teatru Ósmego Dnia

ŁST są najważniejszym polskim festiwalem promującym nowe zjawiska w dziedzinie awangardy teatralnej, a polska awangarda jest jednym z najbardziej uznawanych zjawisk reprezentujących polską kulturę teatralną na świecie.
 
Z ogromnym sentymentem wspominamy swoje występy na ŁST, gorącą atmosferę przedstawień i pospektaklowych dyskusji.
 
Z niezmienną od lat uwagą przyglądamy się temu, co dzieje się tutaj w Łodzi, ze szczególnym uwzględnieniem młodych zespołów, dla których ŁST stanowią często pierwszą okazję do zaprezentowania się ogólnopolskiej publiczności.


Leszek Mądzik
dyrektor Sceny Plastycznej KUL

Każdego dnia z radością czekam na kolejną edycję ŁST. Nie jest to tylko festiwal ciekawych propozycji, poszukiwań w dziedzinie sztuki.
 
ŁST zawsze były enklawą wolności dla Niepokornych, przeciwstawiających się systemowi. Tu można było głośno wyrażać swój sprzeciw wobec rzeczywistości. Dzięki temu publiczność ŁST mogła być świadkiem wielu premier istotnych dla teatralnego świata.